Projekt zrealizowany w pracowni PG13, prowadzonej przez Tomka Rygalika na Wydziale Wzornictwa warszawskiej ASP.
Jeszcze w XVIII wieku bogactwo form ubiorów, a przede wszystkim ich zdobień koronkami, haftami oraz wzorzystość i barwność materii były typowe dla ubiorów zarówno męskich, jak i kobiecych. Pod koniec tegoż wieku narodziło się w Anglii zjawisko dandyzmu, który był kwestią mody a jednocześnie – stanem ducha i sposobem bycia, wynikiem pewnego zmanierowania, dekadencji, nudy… Oscar Wilde, jeden z najbardziej znanych dandysów, twierdził, że bycie modnym daje większą pewność siebie niż religia. Także i dziś dandysem nie można się stać, trzeba nim być. Nie stosować się do sztywnych reguł aktualnej mody, ale je łamać, bawić się nimi.
Dzisiejsi dandysi, są mniej ostentacyjni niż kiedyś. Chociaż są indywidualistami, podkreślają swoją niezależność, mają styl. Lubią prowokować i łamać stereotypy. W naszych czasach koronka stała się synonimem kobiecości. Projekt męskich akcesoriów stara się obalić ten stereotyp i na nowo dać mężczyznom możliwość noszenia koronki z dumą.
